Padel is een groot succes en groeit nog steeds heel hard. Succes kan echter ook een keerzijde hebben en in dit geval is dat ‘geluid’. Of beter gezegd ‘geluidsoverlast’, het bekende pok-pok-pok. Deels is dat perceptie (“oh padel, dat is toch met dat lawaai”) en deels is het daadwerkelijke problematiek. Hoewel de media de laatste tijd behoorlijk roeptoeteren over geluidsoverlast door padel, is dat geluid zeker niet nieuw. Er is ook wel begrip, zeker ook bij ons als bond. We moeten er uiteraard wat mee, al moeten we niet ‘doorslaan’. Dus geen haastige noodgrepen zoals tot 8 uur ’s avonds padellen of doe dan maar een geluidscherm of -doek.
Om te voorkomen dat we hierin doorslaan, doen we er alles aan om verenigingen te helpen en om tot objectieve maatstaven te komen.
Veel onduidelijkheid
Naast begrip valt ons ook iets op. Er is heel veel onduidelijkheid. Wat zijn de richtlijnen voor de afstand tussen padelbanen en woningen? En hoe zit nu met de geluidshinder? Hoe objectief is het, of klinkt het als perceptie? En wie is nu uiteindelijk écht verantwoordelijk voor dit alles?
Om met dat laatste te beginnen, dat is de gemeente. Zorg dat je als verenigingsbestuurder bekend bent met je sportambtenaar en de weg weet in het gemeentehuis. Want de gemeente keurt een aanvraag goed, geeft een vergunning af en gaat over de handhaving. Alleen het lastige is, eenduidige regels over afstand en geluid zijn er niet. En daarom zitten wij er als KNLTB bovenop en laten wij van ons horen.
Geluidsspecialist
Dat doen we door drie dingen. Allereerst hebben we een heel duidelijk stappenplan ontwikkeld voor verenigingen die willen starten met padel. Met daarin ook allerlei info over geluidshinder. We maken bij de KNLTB zelfs gebruik van een geluidsspecialist. Er is inmiddels de nodige ervaring opgebouwd.
Het tweede en dat is heel actueel. We zitten in een ‘taskforce’. Die doet zijn werk onder leiding van sportkoepel NOC*NSF en komt eind januari met een nieuwe handreiking. Geen vervanging van huidige wet- en regelgeving. Wel bedoeld om klare taal te spreken over het inpassen van nieuwe padelbanen in een woonwijk. En dat in samenspraak met vertegenwoordigers van de sport, overheid, bouwers, geluidspecialisten en zeker ook omwonenden.
Als derde, hebben wij als KNLTB uiteraard onze accountmanagers, die je als clubbestuurder om raad en daad kunt vragen. Ze bieden ook in die gevallen een luisterend oor.
Horen, zien en zwijgen
Tot slot. Natuurlijk willen wij als KNLTB met padel op een goede manier doorgroeien met oog en oor voor iedereen. De sport is enorm populair, biedt zoveel mensen – of ze nu jong, oud, net beginnen of enorm gevorderd zijn – veel speelplezier. Tijdens het spel, maar zeker ook erna. Lekker bewegen, werken aan je gezondheid en sportief bezig zijn. Daar genieten we met zijn allen als padelliefhebbers hopelijk nog heel lang van. En voor degenen die dat niet (nog) niet zijn of doen, heb ik een tip. Ervaar het zelf. Kom eens naar een tennis- of padelclub en wie weet wordt het dan wel: horen, zien en zwijgen.
Erik Poel
Erik Poel
Algemeen Directeur KNLTB