Dat we meer dan ooit in een wereld leven vol veranderingen, is overduidelijk. Helemaal terug naar het oude normaal? Niemand die dat nog gelooft. Staan we straks met zijn allen weer in de file op weg naar kantoor? Of komen we alleen af en toe bij elkaar? Wat kan er wel tijdens sportevenementen? En hoe gaat het nu en in de toekomst met de tennis- en padelverenigingen?
Ik heb de exacte antwoorden niet. Maar ja, wie wel? Toen ik daar laatst over nadacht, schoot mij het woord cultuur te binnen. Cultuur als iets dat er altijd is geweest, nog steeds is en eeuwig blijft bestaan. Een constante factor, iets dat ons bindt en verbindt. Juist in deze coronatijd.
Zoveel culturen er zijn, zoveel omschrijvingen zijn er. Het woord cultuur komt van het Latijnse cultura en is afgeleid van colere. Dat betekent bebouwen, bewerken en onderhouden. Als ik het op tennis en padel betrek, beperk ik mij tot vier culturen.
Sportcultuur
Onze sportcultuur is er eentje van een wijdverspreid verenigingsnetwerk, een groot aantal goed georganiseerde sportverenigingen met heel veel vrijwilligers en werkelijk geweldige sportaccommodaties. Als we gaan vergelijken met het buitenland – dat doen we toch al zo vaak – kunnen, nee moeten we daar trots op zijn. Nederlands erfgoed in optima forma!
Tenniscultuur
Van oudsher hebben we in ons land een tenniscultuur. De Lawn Tennis Club in Haarlem, opgericht in 1885, is de oudste tennisvereniging van Nederland. Vroeger mocht je alleen in het wit spelen en veelal lid worden als je groen licht kreeg van een ballotagecommissie. Gelukkig staat de cultuur van competitie en toernooien nog fier overeind. Verandering is natuurlijk vaak goed en vooral nodig. Neem het succes van digitaal afhangen. En wat te denken van de opkomst van padel. Hebben we al een heuse padelcultuur?
Verenigingscultuur
Een sterke, vitale tennis- of padelvereniging heeft een goede organisatie, geschikte accommodatie en een hechte verenigingscultuur. De eerste twee zaken staan regelmatig op de lokale bestuursagenda, maar hoe onderhouden we onze clubcultuur? Daar hebben we het amper over. Besteed hier als verenigingsbestuur tijd en aandacht aan. We weten dat verenigingen die van hun eigen clubcultuur een echt clubgevoel maken, het bewezen beter doen. En vraag jezelf ook af, hoe draag ik persoonlijk bij aan de verenigingscultuur?
Topsportcultuur
Tot slot, de topsportcultuur. Hoe zorg je ervoor dat een sporter het maximale uit zichzelf haalt? Dat begint uiteraard met zijn of haar intrinsieke motivatie, de juiste keuzes en de acceptatie dat er een lange weg te gaan is.
Vervolgens de vraag, hoe hoog wordt de lat gelegd? Want niemand gaat hoger springen als de lat laag ligt. En wat te denken van werken aan eigen weerbaarheid, het hebben van een doelgericht plan en het nemen van verantwoordelijkheid voor succes maar ook falen?
Deze vier culturen hebben al die jaren bijgedragen aan onze mooie tennissport en zo gezorgd voor een stevig anker. Corona krijgt ons er niet onder. Kop in de wind en volle kracht vooruit!
Met culturele groet,
Erik
Erik Poel
Algemeen Directeur