Elke tennisleraar maakt uren op de baan, maar neemt daarnaast een bepaald aantal taakuren voor zijn of haar rekening, waarin bijvoorbeeld aandacht wordt besteed aan gesprekken met ouders, het bijwonen van vergaderingen, de organisatie van activiteiten of de begeleiding van competitieteams. De KNLTB komt steeds vaker ter ore dat verenigingen deze uren naast de baan uitbetalen in de vorm van een vrijwilligersvergoeding, met het grote voordeel dat deze belastingvrij uitgekeerd kan worden. De bond wijst er echter op dat de regels dit eigenlijk niet toestaan en dat deze handelwijze kan leiden tot naheffingen en/of een boete.
De belastingdienst stelt duidelijk dat de vrijwilligersvergoeding bedoeld is voor vrijwilligers. Mensen die in het dagelijks leven betaalde werkzaamheden verrichten die vergelijkbaar zijn met het vrijwilligerswerk (in dit geval de taakuren, want betaald met een vrijwilligersvergoeding) vallen hier niet onder. In dit geval moet het werk betaald worden in de vorm van loon, met alle heffingen die daar bij horen.
Het is goed om als tennisleraar en vereniging met elkaar in gesprek te gaan en samen tot afspraken te komen omtrent de waardering van de taakuren. Lees bijvoorbeeld hoe LTC Emmen en Tennisschool Koning dat aanpakten.
Besluit je als vereniging desondanks de betalingsconstructie via de vrijwilligersvergoeding te hanteren, realiseer je dan dus goed dat je later voor onaangename financiële verrassingen kan komen te staan. De regels van de belastingdienst aangaande de vrijwilligersvergoeding, vind je hier.
