Een tennisvereniging kan niet zonder een tennisleraar. De tennisleraar is echter veel meer dan de persoon die leden de technische facetten van de sport bijbrengt. Een goede tennisleraar is het gezicht van de vereniging, kent veel leden, is een aanjager van evenementen en activiteiten en dus bij uitstek een bindende factor op de vereniging. Om die rol goed te vervullen is structurele samenwerking met het bestuur vereist, zo vinden ze ook bij LTC Emmen. En om die samenwerking te stimuleren, maakte de Drentse vereniging nieuwe financiële afspraken met de tennisschool waarmee het al jaren samenwerkt, met één gezamenlijk hoofddoel: zoveel mogelijk mensen aan het tennissen krijgen en houden.
Elke tennisleraar maakt zijn uren op de baan, maar geeft daarnaast invulling aan een bepaald aantal taakuren. Die uren zijn bijvoorbeeld bestemd voor vergaderingen, gesprekken met ouders, begeleiding van competitieteams en de organisatie van activiteiten. “We hebben heus al heel lang dezelfde doelstellingen”, zegt voorzitter Arjan Romp over de samenwerking Van LTC Emmen met Tennisschool Koning. “Maar de meeste gesprekken die ik voerde met de tennisschool, gingen over geld. En daar had ik eigenlijk geen zin meer in.” In overleg met de eigenaar van de tennisschool Ruud Koning werd een alternatief plan gemaakt waarin niet standaard een aantal taakuren werd afgerekend, maar waarbij de beloning van de tennisschool direct werd gekoppeld aan het aantal leden, lessende leden en competitiespelers op de vereniging. “Elk lid vertegenwoordigt dus een bepaalde vergoeding. Voor elk lessend lid krijgt de tennisschool vervolgens een beetje meer en voor elke competitiespeler nog een beetje meer. Verandert er niks in het aantal leden, dan blijft de vergoeding hetzelfde, maar zo zijn nieuwe leden dus financieel interessant voor de tennisschool.”
Het motiveert iedereen
Bij de tennisschool van Ruud Koning zijn ze blij met de nieuwe werkwijze. “Het bleef altijd een lastig puntje, de taakuren”, zegt Ruud Koning zelf. “Het was toch iets wat uitvoerig gecontroleerd werd om na te gaan of het wel klopte. Terwijl je het eigenlijk helemaal niet over taakuren moet hebben. Bepaalde taken naast de lessen horen gewoon bij je vak. Maar dan is het wel heel leuk dat we hier afspraken over hebben kunnen maken waardoor wij, maar ook de vereniging gemotiveerd zijn bepaalde doelen te bereiken.” Romp en Koning zien de nieuwe benadering vooral als een logischer model achter een samenwerking die toch al goed was. Er was geen onderling wantrouwen over invulling van de taakuren. Koning: “Het is echter wel zo – en de voorzitter vindt dat ook – dat wij in het werk naast de lessen altijd al heel veel tijd steken. Denk bijvoorbeeld aan het opzetten van een toernooi, Tenniskids@School, ouderentennis, instroomlessen, noem maar op. Daar gaan heel veel uren in zitten en het zou helemaal niet gek zijn als een gedeelte daarvan betaald werd. Nogmaals, heel veel van deze uren horen er gewoon bij, die hoeven helemaal niet betaald te worden want die maak je toch wel, dat komt voort uit onze ambitie. Bovendien kan het je ook weer nieuwe lesklanten opleveren. Maar hoe wij het nu hebben opgelost, motiveert iedereen om zich vol in te zetten, zonder discussies achteraf.”
Uitvoerig onderzoek naar de arbeidspositie van tennisleraren onder leiding van Jacco Eltingh, Technisch en Commercieel Directeur van de KNLTB, toonde aan dat veel tennisleraren haast ongemerkt erg veel taakuren maken naast hun uren op de baan. Van de 1.200 uur die tennisleraren op jaarbasis maken, zijn 200 taakuren en worden ongeveer 1.000 uur op de baan gemaakt. En zo’n 40 procent van de leraren krijgt geen vergoeding voor deze taakuren. Eltingh rekent in het laatste Centre Court Magazine voor hoe vereniging en leraar in overleg ook tot een systeem kunnen komen waarin beide een deel van de kosten voor de taakuren voor hun rekening nemen. Dat kan fifty-fifty zijn, maar kan ook anders, afhankelijk van de werkzaamheden.
(R)entreelessen
De afspraken die de vereniging en tennisschool hebben gemaakt, komen overigens niet geheel uit de lucht vallen. Ze volgen op een weg van actief leden werven en het stimuleren van wedstrijden spelen die LTC Emmen al was ingeslagen. “Zo hebben wij sinds enkele jaren de (r)entreelessen, zoals wij dat noemen”, aldus Romp. “Het is een heel laagdrempelig wekelijks lesuur gegeven door een tennisleraar, waar mensen vijf keer vrijblijvend aan mee kunnen doen om te ervaren hoe het is, of in veel gevallen hoe het wéér is, want het is bij uitstek geschikt voor mensen die na vijftien jaar het racket weer eens oppakken. Ze worden niet lid, er zijn geen verplichtingen, maar ze komen wel in aanraking met de club en de tennisschool en er is altijd iemand aanwezig om meer te vertellen over het lidmaatschap, de lessen en de vereniging. Daar wordt vaak al een inschatting gemaakt bij welke andere spelers iemand eventueel in een groepje zou passen en of er mogelijkheden zijn om competitie te gaan spelen.”
“Ik durf wel te zeggen dat van de mensen die bij ons (r)entreelessen volgen, zeker zo’n tachtig procent daarna door wil”, zegt Koning. “Dat heeft natuurlijk ook te maken met de kwaliteit van de leraar die tijdens de lessen inspireert en de liefde voor het spelletje overbrengt, waardoor mensen de smaak te pakken krijgen. En de vereniging promoot op zijn beurt de (r)entreelessen, waardoor er meer mensen aan meedoen. Zo grijpt alles prima in elkaar met het juiste resultaat voor beide. Alleen maar goed dat het invullen van taakuren hier nu aan gekoppeld is.”
Tennis Alles-in-1
LTC Emmen heeft het in de afgelopen jaren niet makkelijk gehad, het ledenaantal liep flink terug. Romp: “Toen ik twee jaar geleden begon als voorzitter, zaten wij op een totaal van 320 leden, terwijl we er ooit 1.100 hadden. Nu hebben we er 390, het begint weer een beetje vorm te krijgen. Al zal ik niet ontkennen dat wij dit jaar een beetje profiteren van de situatie, want veel sporten lagen of liggen stil door corona en mensen konden wel tennissen. Al hadden wij vorige jaar ook een kleine ledengroei.”
Voor de jeugd biedt de vereniging de vrijblijvende kennismakingslessen al wat langer aan en ook dat werpt zijn vruchten af. Het leverde LTC Emmen al zeker dertig tot veertig nieuwe jeugdleden op. “Ook daar is de insteek dat kinderen gewoon lekker komen tennissen. Maar omdat er begeleiding van een tennisleraar is, is er wel direct contact met de vereniging, weten we wat iemands leeftijd is en kunnen we inschatten wat zo ongeveer zijn of haar spelniveau is. Dat maakt het veel makkelijker om ouders iets aan te bieden.” Dan is de stap naar Tennis Alles-in-1, waarbij in ieder geval lidmaatschap en competitiedeelname onderdeel zijn van één pakket, niet zo groot. En die stap nam LTC Emmen dan ook dit najaar. Het voerde Tennis Alles-in-1 officieel in op 1 oktober. “Ik wilde af van een factuur voor lidmaatschap, één voor lessen en weer een aparte voor competitiedeelname. Ouders die zelf niet tennissen en dus niet goed weten hoe het werkt, kon ik dat niet uitleggen. Nu is het één totaalbedrag, één factuur.”
Vanzelfsprekend is ook bij Tennis Alles-in-1 de betrokkenheid van de tennisleraar groot. Koning: “We zijn net begonnen, dus over ervaringen en resultaten voor de vereniging kun je nu nog weinig zeggen, maar het is wel een heel goede stap. Wil je geen wedstrijden spelen, dan kun je dat aangeven, maar kinderen worden standaard ingedeeld in een competitieteam en voor toernooien. Zo wennen ze al heel vroeg aan het idee dat wedstrijden een vast onderdeel zijn van tennis, dat als je op tennis gaat, het ook vanzelfsprekend is dat je competitie en toernooien speelt. Het is een volwaardig programma.”
