Afgelopen juni vond met recht een memorabel moment plaats in Sassenheim. De Sassenheimse Tennis Vereniging (STV) opende haar nieuwe tennispark, resultaat van jarenlang lobbyen, onderhandelen en gewoon heel hard werken. Want STV wilde niet zomaar een park, het moest een duurzaam, vrijwel energieneutraal complex worden. Dat park is er nu, tot grote vreugde van de twee voorzitters en eigenlijk iedereen op de club. Het is hét bewijs dat blijven geloven in het doel en ondanks vele tegenslagen niet opgeven, uiteindelijk loont.
Dat STV ooit moest verhuizen, wist het al jaren. Zo’n vijftien jaar geleden werd al bekend dat de gemeente de plek van een aantal sportaccommodaties wilde gebruiken voor de bouw van huizen. In de loop der tijd verdwenen om die reden al voetbalvelden, korfbalvelden en rugbyvelden. Bij STV duurde het langer, ook omdat de vereniging goede, toekomstbestendige afspraken wilde maken met de gemeente. “Er werd ook in al die tijd geen goede locatie gevonden”, zegt voorzitter Hans Wingender. Hij en René Vos pakten zeven jaar geleden samen de voorzittershamer op om het hele proces in een stroomversnelling te brengen. Een nieuwe locatie, een nieuw park en zo duurzaam mogelijk. Dat was de opzet. “Dat is geen klus voor één persoon, dus deden we het samen. We gaven onszelf zes jaar de tijd en we zitten nu in het zevende jaar, dus we hebben net iets meer tijd nodig gehad.”
Duurzaam
De twee voorzitters gingen van start met een zorgvuldig beleidsplan waarin onder meer duurzaamheid nadrukkelijk on de orde kwam. “En dat gaat verder dan een warmte terugwininstallatie, zonnepanelen en ledverlichting”, aldus Wingender. Een uitvoerig rapport over de duurzame benadering is het bewijs dat de STV inderdaad maar weinig aan het toeval heeft overgelaten op dit gebied. Het is duurzaamheid in de breedste zin des woords. De STV toont zich niet alleen milieubewust, maar wil ook de toekomst van de club, het park en als het even kan de tennissport in Sassenheim waarborgen.
En waar het wel gaat om ‘groen’, gaat de club verder dan de ‘gebruikelijke maatregelen’. Of zoals in het rapport staat: ‘Wij als STV vinden dat deze richtlijnen (overheidsrichtlijnen, red.) te beperkt kijken naar de invloed van het milieu in relatie tot de omgeving, de toelevering en gebruik van materialen, beperking van de invloed van een bouwwerk bij inpassing in de omgeving’. De vereniging heeft bijvoorbeeld heel bewust gekozen voor gebruik van de meest milieuvriendelijke houtsoort in de bebouwing, naar opvang en gebruik van hemelwater en naar welke beplanting op het park het best pas in de omgeving. En de energierekening staat dus bijna op ‘0’. Wingender: “De duurzame benadering vereiste een aparte investering van 120.000 euro. Maar er zijn natuurlijk subsidies op dit gebied. We hebben daarmee ongeveer 35 procent van de investering kunnen bekostigen.”
‘Onderhandelen is een vak’
Die 120.000 euro had de club niet op de plank liggen. Het was gewoon een kwestie van sparen, steeds iets opzij leggen. “We waren in onderhandeling met de gemeente, dus we hadden de tijd”, zegt Wingender lachend. Die gesprekken met de gemeente pakte STV niet alleen grondig, maar bijna professioneel aan. “We hebben binnen de club vrijwilligers gezocht met specifieke kennis die relevant is bij dit project en een aantal projectgroepen opgezet. Eén groep hield zich bezig met de onderhandelingen met de gemeente. Daar zaten onder andere iemand uit de projectontwikkeling en een architect in. Maar er was net zo goed een projectgroep gericht op de bouw. We namen de leden overal in mee. Niet alleen tijdens de ledenvergadering, maar ook met veel online enquêtes. Zo hadden we steeds een goed beeld van hun mening.”
Iedereen bij STV kende het einddoel, vrijwel alle vrijwilligers in alle projectgroepen bleven toegewijd en gemotiveerd. Terwijl het bepaald geen makkelijke jaren waren. “We moesten een keer verhuizen natuurlijk, daarom zag de gemeente in de tussentijd nog weinig reden om financiële steun te bieden. En wij waren zuinig vanwege onze toekomstplannen. Dat gingen we merken. Achterstallig onderhoud, matige faciliteiten, we verloren er leden door.” Dergelijke tegenslagen en jarenlang onderhandelen, het zouden zomaar redenen kunnen zijn om het bijltje erbij neer te gooien. Maar niet bij STV. “Omdat we de juiste mensen op de juiste plek hadden. Onderhandelen is een vak, zonder mensen die dat beheersen, red je het niet. Dat zou ik ook elke andere vereniging willen adviseren in dit soort trajecten – betrek mensen met kennis van zaken, kijk goed welke mensen je binnen de club en binnen je netwerk hebt.”
Kennisdelen
Nu, met het innovatieve, nieuwe park, lopen mensen niet meer weg, maar komen ze juist maar wat graag een kijkje nemen bij STV. “En we delen de kennis graag. Er zijn bijvoorbeeld al meerdere clubs die gebruikmaken van onze ledenenquêtes. Waarom niet? Wij hebben ze toch liggen, dat hoeven ze niet zelf te doen. KNLTB-Accountmanager Arie-Martijn Schenk is ook belangrijk bij dit soort contacten. Hij heeft ons aan bepaalde kennis geholpen en verwijst nu andere clubs heel regelmatig door naar ons.” Overigens loopt het onderhandelingstraject met de gemeente nog steeds. Er liggen nu negen banen op het nieuwe park, er moet er nog minimaal één bij. “Dat is lastig vanwege de beschikbare ruimte, dus we moeten zien hoe dat gaat. Daarom maken we ook nog gebruik van banen op de oude locatie. En hebben we die plek officieel ook nog niet opgegeven.”